Lieve allemaal,
Het is zó verdrietig jullie te moeten vertellen hoeveel ongelooflijk trieste verhalen ik van een heel aantal van jullie, bekend en onbekend, ontvangen heb rondom fatshaming.
Zo kreeg ik een bericht van een prachtige dame die in haar functioneringsgesprek te horen kreeg dat ze geen vast contract kreeg omdat ze dik was. Ze was daarmee een te groot risico voor het bedrijf en moest eerst maar eens gaan afvallen. Hoe pijnlijk en kort door de bocht is dat? (Ik vraag me dan tegelijkertijd af of de mensen die roken dan ook geen vast contract krijgen?) Ze was overigens wel ‘goed genoeg’ om de extra uren die ze moeilijk ingevuld kregen te komen werken.
Toen deze dame aangegeven had na te denken over een medische ingreep gaf de baas in kwestie aan om dit dan in haar vakantie te doen, want anders zouden ze er last van hebben.
Een ander voorbeeld bericht kreeg ik van een eveneens authentiek mooie dame, die met hart en ziel werkt als zangeres en hiervan graag haar werk wil maken. Ze werd door haar wat vollere postuur echter niet beoordeeld op haar kwaliteit en haar stem, maar op haar uiterlijk (ongelooflijk want ze is prachtig). Ze schreef me dat ze inmiddels veel afgevallen was, om toch te voldoen aan de druk die ze voelde vanuit de muziek-industrie en zodoende nog meer in de buurt te komen van de ‘maatstaven’ van tegenwoordig. Toch was ze met een maat 44 nog steeds niet dun genoeg en zwoegt ze door omdat haar droom zó groot is
Ik vertelde haar, dat tegen mij altijd gezegd werd: als je dun was, dan had je model kunnen worden, als je dun was zou je succesvoller zijn, als je dun was zou je meer meetellen als zangeres. Ik hoorde dat o.a. van mijn eigen familie en dat deed pijn. Het heeft héél lang zijn weerslag op me gehad en ik heb enórm geknokt om dat van me af te schudden en te worden wie ik nu ben. En guess what?
Ik ben uiteindelijk op mijn 18e van de straat geplukt met de vraag of ik wilde werken als model. Ik deed catwalks, modeshows en diverse shoots.
Op mijn 31ste werd ik met een nog dikkere kont dan op mijn 18e gevraagd om voor een groot merk een van de gezichten te worden.
Ik bracht mijn album uit als zangeres en ik kreeg zowel nationaal als internationaal ongelooflijk toffe recensies.
Ik ben ook een zangeres die van dansen houdt! Voor de spiegel, maar ook midden op straat of op de bar! Het maakt me geen donder uit of je het leuk vindt om dat te zien, ík word er blij van!
Dus: wát jou ook maar óóit verteld is, of op dit moment verteld wordt: alsjeblieft, probeer van je lichaam te houden en dans! Als het je helpt: start in je eigen kamer voor de spiegel, zet een nummer op waar je heel blij van wordt en heerlijk op kan bewegen. Straal!!!
Je bent niet je gewicht, je bent jíj en dat is prachtig!
Liefs Lottie
